Diatonische mondharmonica's zijn opgebouwd uit de toonladder van een majeur toonladder en bevatten dus niet alle tonen binnen een octaaf. Door gebruik te maken van zogenaamd buigen en overblowing kunnen deze tonen wel geproduceerd worden. De meest bekende diatonische harmonica is de blues harp, deze wordt in uiteenlopende muziekstijlen gebruikt.
Chromatische mondharmonica's bevatten alle tonen binnen een octaaf. Dit gaat dmv een schuif die gewisseld kan worden tussen een van de twee (diatonische) toonrijen. Een chromatische harmonica hoor je vaak in de muziek van bijvoorbeeld Toots Thielemans en Stevie Wonder.
Tremolo (diatonisch) mondharmonica's hebben twee rijen gaatjes die dezelfde toonhoogte geven, maar met een heel klein verschil waardoor een zweverig geluid ontstaat. Als met de tong het onderste gaatje wordt dicht gehouden verdwijnt het zweverig (tremolo) geluid.